Αριστερά του χαβιαριού
Ο γαλλικής προελεύσεως όρος αριστερά του χαβιαριού (γαλλικά: Gauche caviar) αποδίδεται απαξιωτικά σε μια μερίδα της Αριστεράς όταν θεωρείται ότι τελεί αποξενωμένη από την καθημερινότητα και τα προβλήματα των απλών ανθρώπων και είναι φορέας ιδιότυπου ελιτισμού. Κατά το γαλλικό Λεξικό του Λαρούς[1], ο όρος δηλώνει αυτή την αριστερά της οποίας ο προοδευτισμός εναγκαλίζεται τις κοσμικότητες και τα κατεστημένα.
Προέλευση του όρου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1980 από τους επικριτές του τότε Γάλλου προέδρου Φρανσουά Μιτεράν και του πολιτικού περιβάλλοντός του.
Χρήση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη Γαλλία, η μομφή αυτή έχει αποδοθεί, μεταξύ άλλων, στη Σεγκολέν Ρουαγιάλ[2] κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας της (όταν κατηγορήθηκε για φοροδιαφυγή) καθώς και στον μετέπειτα Υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας Μπερνάρ Κουσνέρ[3]. Επίσης, η σύνταξη της International Herald Tribune χαρακτήρισε την εφημερίδα Nouvel Observateur «ημιεπίσημο όργανο της Χαβιαροαριστεράς»[4]. Ο πρώην εκδότης του Nouvel Observateur (και νυν της Libération) Λωράν Ζοφρέν, στο βιβλίο του «Histoire de la gauche caviar» (Εκδόσεις Robert Laffont, 2006), μέμφεται τη μερίδα αυτή της αριστεράς ως ανίκανη να επιλύσει τα κοινωνικά προβλήματα.
Στην Ισπανία, ο όρος (ως Izquierda caviar) χρησιμοποιείται συχνά ως συνώνυμος της «μποέμ μπουρζουαζίας» (ισπ: burguesía bohemia)[5] με ακραία προσήλωση στην πολιτική ορθότητα και που αρέσκεται τόσο στην επίδειξη αντισυμβατικότητας όσό και στις πολυτέλειες[5].
Στο επίσης ισπανόφωνο Περού, ο όρος χρησιμοποιείται ευρέως, μαζί με τον εναλλακτικό όρο izquierda champagne (δηλαδή «αριστερά της σαμπάνιας»), από πολιτικούς και δημοσιογράφους, απαξιωτικά, προς αντιπάλους τους[6].
Στην ελληνική πολιτική αρθρογραφία, ο όρος «Χαβιαροαριστερά» έχει, μεταξύ άλλων συνδεθεί με τις ιδεολογίες «του πολυπολιτισμού, του εθνομηδενισμού και της παγκοσμιοποίησης»[7][8]. Άλλοτε, η λέξη χαρακτηρίζει κυρίως τον αριστερό του «λαϊφστάιλ»[9]. Κατά τον καθηγητή Ζουράρι, χαβιαροαριστερά σημαίνει «γκλαμουριάρικη ζητιανιά της εξουσίας»[10].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ http://www.larousse.fr : υπό το λήμμα Caviar: Gauche caviar, gauche dont le progressisme s'allie au goût des mondanités et des situations acquises
- ↑ Allen, Peter (18 Ιανουαρίου 2007). «French Socialist Is Accused Of Failing To Pay Her Taxes». The Daily Telegraph - αναδημοσίευση στη The New York Sun. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-06-11. https://web.archive.org/web/20110611191711/http://www.nysun.com/foreign/french-socialist-is-accused-of-failing-to-pay-her/46935/. Ανακτήθηκε στις 2009-05-24. «Segolene Royal, the doyenne of the French left, suffered an embarrassing blow to her image as a presidential candidate yesterday when she was accused of tax dodging. Faced with taunts about being a gauche caviar, the Gallic equivalent of a champagne socialist, she denied being rich, instead claiming that she was just "well-off."»
- ↑ Sciolino, Elaine (18 Μαΐου 2007). «A Surprising Choice for France’s Foreign Minister». The New York Times. http://www.nytimes.com/2007/05/18/world/europe/18cnd-kouchner.html?pagewanted=all. Ανακτήθηκε στις 2009-05-24. «Elegant and dapper, with movie-star looks despite his age, Mr. Kouchner is half of one of France’s leading power couples. His longtime partner, Christine Ockrent, is probably France’s best-known television journalist. They entertain regularly from their grand duplex apartment overlooking the Luxembourg Gardens; they always get the best restaurant tables. They have been tarred with the label “gauche caviar,” champagne-and-caviar socialism at its worst.»[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Vinocur, John (20 Ιουνίου 2006). «Chirac's Potential Heirs Keeping Change Hidden». International Herald Tribune, αναδημοσίευση από τους New York Times. http://select.nytimes.com/iht/2006/06/20/world/IHT-20politicus.html. Ανακτήθηκε στις 2009-05-24.
- ↑ 5,0 5,1 Combalía, V. El fenómeno 'bobo' El País (Ισπανία), 06/01/2001
- ↑ Adrianzén M., Alberto (2-9-2006), La “izquierda caviar" y sus “críticos” Αρχειοθετήθηκε 2008-05-24 στο Wayback Machine., La República (Perú). «hay que reconocer que la palabra “izquierda caviar” ha tenido un éxito mundial. Basta “entrar” a Google para darnos con la sorpresa de que existen decenas de páginas sobre este tema. Pero lo más sorprendente no es sólo eso sino también la cantidad de sectores políticos, todos ellos de signo distinto, que la condenan. La llamada “izquierda caviar” hoy es atacada en el mundo por los neoliberales, los conservadores, los fascistas, los ultraizquierdistas europeos, por los católicos fundamentalistas, etc. En el Perú sucede una cosa parecida: la “izquierda caviar” también es atacada por los fujimoristas, los montesinistas, los apristas, los ultraizquierdistas, los neoliberales, la derecha, los senderistas, los católicos conservadores del Opus Dei, etc. A ello se suman diarios como Expreso, Correo, La Razón, La Primera y otros más; así como columnistas también de diversas tiendas políticas y corrientes ideológicas».
- ↑ «Εξέγερση, ή "πορτοκαλί επανάσταση";» Αρχειοθετήθηκε 2010-12-13 στο Wayback Machine. - Γιώργος Καραμπελιάς, Εφημ. «Ρήξη» (φύλλο 48), 10/01/2009
- ↑ «Ή εθνομηδενιστές ή ρατσιστές;» - Γιώργος Καραμπελιάς, «Το Παρόν» 25/11/2007
- ↑ «Στην ίδια παμπ κάτω από τον Κάρολο Μαρξ» Αρχειοθετήθηκε 2010-11-20 στο Wayback Machine. - Γρηγόρης Σπηλιόπουλος, Εφημ. «Ρήξη» (φύλλο 26), 13/01/2008
- ↑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - Ζητιανιά της αστικής εξουσίας[νεκρός σύνδεσμος], Εφημ. Ριζοσπάστης, φύλλο 14/04/1998 (Συντάκτης: Μ.Μ.)
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Πολιτική επιστήμη ή την Πολιτική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |